تعریف تبرید

    تبرید عبارت است از جذب حرارت از یک سیال و دفع آن به سیال دیگر (سیال می تواند هوا یا آب و یا هر نوع گاز یا مایع دیگر باشد) . در کلیه سیستمهای تبرید حفظ سرما مستلزم جذب حرارت از موادی با درجه حرارت کمتر و خارج کردن این حرارت به محیطی با درجه حرارت بالاتر می باشد. واحد تبرید در سیستم انگلیسی Btu/hr (British Thermal Unit) است و به هر ۱۲۰۰۰Btu/hr  یک تن تبرید میگویند که عبارت است از سرمایی که یک تن یخ ( ۲۰۰۰پوند) در موقع ذوب در مدت  ۲۴ ساعت ایجاد می نماید.در واحد تبرید SI برابر اسب با KJ/Sec در این صورت هر تن تبرید برابر ۳/۵۱۷ KJ/Sec می شود