مقالات فنی سایت

در شیرهای فشارشکن عملکرد مستقیم، فشار ثانویه روی دیافراگمی که این دیافراگم به یک شیر توپی متصل است وارد میشود. اگر فشار ثانویه افزایش یابد فشار وارد بر دیافراگم نیز افزایش یافته،شیر کمی بسته میشود تا فشار متعادل گردد و با کاهش فشار، فشار وارده بر دیافراگم برداشته شده،شیر کمی باز میگردد تا کاهش فشار جبران شود.این نوع شیر ساده در فرآیندهایی که دقت زیادی نیاز ندارند،ارزان و موثرند. در این نوع شیر اگر دبی جریان مورد نیاز افزایش یابد، فشار ثانویه افت میکند.

در بیشتر سیستم های بخار،جریان های کم یا زیاد در شرایط معمول فرآیند را میتوان توسط یک شیر کاهنده فشار برای گروهی از تجهیزات تامین نمود. اما در مواقع نادری امکان نوسان مصرف بخار بین یک مقدار بسیار زیاد و بسیار کم وجود دارد. در این حالت اگر از شیر فشار شکن با ظرفیت بالا استفاده شود احتمال عملکرد نامناسب شیر فشار شکن وجود دارد. چون اگر شیر برای بیشترین نرخ جریان طراحی شود

معمولاً یک ایستگاه کاهش فشار به تنهایی قادر به کاهش فشار تا حدود یک دهم است. اگر بخواهیم فشار را بیش از این مقدار کاهش دهیم باید عملیات در دو مرحله انجام شود. برای چنین کاری نیاز به دو سیستم استاندارد کاهنده ی فشار بصورت سری خواهیم داشت.معمولاً یک ایستگاه کاهش فشار به تنهایی قادر به کاهش فشار تا حدود یک دهم است.

میتوان بخار را از دیگ بخار در فشار بالا به خطوط لوله ای که دارای قطر کوچکتری هستند، تغذیه نمود. این کار موجب ساده تر شدن نصب و کمتر شدن هزینه ها خواهد شد.دستگاه هایی که بخار را مورد استفاده قرار میدهند احتیاج به فشار تغذیه پایینتری دارند که این فشار به دمای عملیاتی مورد نیاز و تا حدی به محدودیت فشار طراحی شده بستگی دارد. بنابراین برای کاهش فشار بخار به شیر فشار شکن نیاز خواهیم داشت.

عایق بندی برای محدود کردن جریان انرژی حرارتی،مورد استفاده قرار میگیرد. دو فایده در این کار وجود دارد اولاً اشخاص را از سوختن بر اثر تماس با سطوح داغ حفظ کرده و ثانیاً باعث صرفه جویی در مصرف انرژی میشود. به عنوان یک قاعده کلی، هر سطح در دسترس را که دمای آن بیش از ℃55 باشد به خاطر جلوگیری از سوختگی پرسنل،باید عایق بندی نمود.

اتلاف انرژی به خاطرنشتی بخار کاملاً واضح است اما به این اتلاف چندان اهمیت داده نمیشود. درست است که یک سوراخ کوچک در زمانی کم چندان مهم نیست اما در مدت طولانی مقدار انرژی به هدر رفته به طور قابل توجهی زیاد است.اگر تمامی سوراخ های کوچک را در سیستم بخار با هم در نظر بگیریم، این سوراخ ها مقدار زیادی سرمایه یه هدر میدهندو این سرمایه به هدر رفته از هزینه تعمیر آنها بیبشتر میباشد.

برای تعیین اندازه تله بخار، اختلاف فشار، فشار عملیاتی و دبی خروج جریان مورد نیاز است. در خط اصلی توزیع، اطلاعات مربوط به فشار معمولا به راحتی به دست می آیند اما کمیت دبی خروجی با دبی تخلیه جریان معمولاً به سادگی قابل اندازه گیری نیست.رای احتناب از محاسبات، میتوان این فرض را به کار برد که معمولاً تله بخار 25mm مورد استفاده میباشد...

هنگامی که خطوط اصلی بخار از سرویس خارج شوند،بخار موجود در آنها سرد شده و به دمای محیط میرسد و بخار درون لوله تشکیل کندانس خواهد داد. هنگامی که خطوط اصلی بخار مجددا وارد سرویس شوند بخار ورودی، دیواره لوله و اتصالات را گرم کرده و مقداری حرارت خود را از دست میدهد.

این اتصال لوله ای است که یک دور کامل زده و ترجیحا برای جلوگیری از تشکیل کندانس باید برای خطوط افقی استفاده شود (برای خطوط عمودی انتخاب صحیحی نیست).در این اتصال،پایین دست جریان (Down stream) از کنار بالادست جریان (up stream) عبور میکند...

تکیه گاه ها، خطوط لوله را نگاه داشته تا لوله ها در مسیری که طراحی شده اند نصب و محکم گردند.همچنین مانع شکم دادن و خم شدن لوله ها میشوند.مهار ها برای کنترل حرکت لوله هنگامی که در اثر حرارت منبسط میشوند مورد نیازند.بست ها موجب میگردند که هیچ حرکتی در محلی که لوله به بست متصل شده،وجود نداشته باشد.