تعریفی از VRF
VRF مخفف Variable Refrigerant Flow به معنای کنترل جریان مبرد می باشد و ایده آن بر اساس تکنولوژی اینورتر است . این سیستم اندازه مایع مبرد که باید به محیط مورد نظر فرستاده شود را کنترل می کند که این کار توسط شیر Pulse Modulating Valve عملیاتی می شود.
VRF اولین بار سال ۱۹۸۲ در کشور ژاپن اختراع و تولید شد . هم اکنون سیستم های تهویه مطبوع VRF در ۵۰ درصد از ساختمان های اداری و در ۳۳ درصد ساختمان های بزرگ تجاری این کشور به کار رفته است .
در حقیقت به زبان ساده تر سیستم های تهویه مطبوع VRF از چندین واحد داخلی متصل به یک واحد خارجی هستند که توانایی تولید سرما و گرما به صورت کاملا همزمان را دارند.هر واحد بیرونی دارای ظرفیتی حدود ۸تا ۱۶اسب بخار است . هرچه میزان قدرت بالاتر باشد تعداد کمتری دستگاه جهت نصب احتیاج است که در نتیجه فضا و هزینه کمتری اشغال میشود.
در VRF تعداد زیادی اپراتور با ظرفیتها و چینش گوناگون ، کنترل انفرادی آسایش گرمایش و سرمایش همزمان در زونهای مختلف، و بازیابی گرما از یک زون برای زون دیگر را امکان پذیر می سازد.
مزایای تهویه مطبوع VRF
عدم نیاز به لوله کشی های متعدد .
تنظیم دما و هوای راحتی برای هر قسمت به صورت کاملا مجزا.
سیستم های تهویه مطبوع VRF کلیه کارهای مطبوع سازی از قبیل سرمایش و گرمایش ، کنترل دما، تنظیم رطوبت و سرعت جریان هوا و پاکیزه سازی هوا را انجام می دهد.
تنوع در واحد های داخلی (کولر کاست ، کولر داکت و … ) استفاده شده محدودیتی برای طراحی به جای نمیگذارد.
صدا در این روش به خاطر نوع کمپرسورها و فن های کندانسور به شدت کاهش یافته است .
سرعت اجرای تهویه مطبوع VRF بسیار بالاتر از چیلر است که طبیعتا هزینه اجرا کننده طرح را پایین می آورد.
به خاطر کمپرسورهای به کار رفته در تهویه مطبوع VRF کاهش انرژی مصرفی نسبت به دیگر سیستم های تهویه مطبوع وجود دارد.
کاربرد تهویه مطبوع VRF
مکان هایی که نیاز به سرمایش موضعی داشته باشند .
مکان های نظیر بانک ها ; به دلیل کوچک بودن شبکه و کانال ها از نظر امنیتی تهویه مطبوع VRF مناسب هستند.
ساختمان های تجاری بزرگ و پاساژها .
محل هایی که هر قسمت از آن دمای خاصی نیاز دارد و یا انتخاب دما به عهده افراد است ، نظیر بیمارستان ها.